Jak powszechnie wiadomo, można zdecydować się na pamięć przenośną typu pendrive, nośniki optyczne, czy nawet przechowywanie danych w chmurze, rozwiązań jest sporo.
Motywacja zwolenników innych rozwiązań będzie podyktowana osobistymi preferencjami użytkowymi – to zrozumiałe, dla każdego coś innego. Jednak nam wydaje się, że to właśnie dysk zewnętrzny będzie się najlepiej realizował w tym celu i mamy argumenty, żeby to udowodnić.
Dysk SSD czy HDD?
Od paru lat niewątpliwie dyski SSD dominują zarówno w laptopach, jak i PC, dodatkowo nic nie wskazuje na zmianę tego trendu. Dlaczego tak się dzieje? Zasada działania i budowa jednostek SSD oferują konkretne korzyści użytkowe:
- krótszy czas rozruchowy urządzenia,
- szybsze operacje na danych,
- praktycznie bezgłośna praca,
- niższe zużycie energii,
- niska temperatura pracy,
- niewielka waga i rozmiar.
Jednak to nie tak, że dyski HDD nie mają nic do zaoferowania, na paru istotnych polach zajmują sporą przewagę nad konkurentem:
- bardzo dobry stosunek ceny do pojemności,
- duża żywotność – większa ilość cykli zapisu,
- wysokie szybkości zapisu danych.
Tak więc, jeśli zależy nam na magazynowaniu plików dużych rozmiarów, oczywistym wyborem będzie dysk HDD, jednak jeśli planujemy aktywnie pracować na plikach ulokowanych na dysku zewnętrznym, lepszą opcją będzie dysk SSD. Nie bez znaczenia pozostaje jeszcze wybór odpowiedniej stacji dokującej, jej parametry odczytu będą decydować o górnej granicy operacji na danych.
Przepustowość dysków twardych:
SSD: | HDD: | |
czas dostępu: |
0.1 ms | ok. 5.5 ms |
wydajność operacji: |
6000 io/s | max 400 io/s |
niezawodność: |
0.5% | ok. 3% |
pobór energii: |
ok. 3 wat | ok. 10 wat |
czas procesora: |
1% | 7% |
czas wykonywania kopii zapasowej serwera: |
6 godz. | 22 godz. |
Dyski hybrydowe – Solid State Hybrid Drive:
Jeśli powyższe argumenty nie pomogły nam w podjęciu decyzji, pozostaje jeszcze opcja pośrednia, łącząca w sobie dwa wcześniejsze rozwiązania. Są to dyski hybrydowe. Umożliwiają zapisywanie tych aplikacji, z których korzystamy najczęściej w pamięci NAND, która cechuje się dużą gęstością upakowania danych i szybkim wykonywaniu na nich operacji.
Można powiedzieć, że w trakcie pracy dysk hybrydowy uczy się i zapamiętuje nawyki użytkowników, dzięki czemu może dostosować pracę na konkretnych programach, tak, by te uruchamiały się szybciej. Jednak taka metoda działania gwarantuje wzrost wydajności jedynie tej części systemu, która jest regularnie używana.
Instalacja krok po kroku:
- W pierwszej kolejności potrzebujemy oczywiście dysku twardego, jeśli znajduje się na nim system operacyjny, należy sformatować jego zawartość tak, by umożliwić łatwy odczyt i zapis danych na „wyczyszczonej” pamięci.
- Drugim krokiem i w zasadzie ostatnim jest podpięcie takiego dysku do komputera stacjonarnego bądź laptopa. W zasadzie może być to dowolne urządzenie zdolne odczytywać dane z takiego dysku, o czym za chwilę trochę więcej. W przypadku PC można to zrobić bezpośrednio, podłączając go do płyty głównej w komputerze, jednak konstrukcja laptopa jest zamknięta, przez co takie rozwiązanie jest niemożliwe. Warto więc zdecydować się na stację dokującą, która będzie działać jak urządzenie peryferyjne wpięte po kablu USB. Dodatkowo podłączona do telewizora, czy monitora może pełnić funkcję odtwarzacza wideo – o ile takowe mają możliwość odczytywania zawartości z dysku twardego.